Moeder Natuur: Een Tweesnijdend Zwaard
Stel je voor dat je voedsel geeft aan een wilde kat met jongen en haar gedrag observeert. Ze zal eerst zelf eten, haar jongen zelfs wegduwen, totdat ze verzadigd is. Dit weerspiegelt een eenvoudige Darwinistische wet: als de moeder sterft of onvoldoende melk produceert, vermindert de overlevingskans van haar nageslacht. Vooral vrouwen met een christelijke opvoeding voelen zich vaak ongemakkelijk bij dit beeld.
Op bezoek in Meme City: De Matrix van ons Brein
Sedert een goede 10.000 tot 40.000 jaar is ons brein begiftigd met de goddelijke kracht van het denken. Niemand weet hoe we in zo’n korte tijd – biologisch en zeker kosmisch gezien – een immens palet aan taalkundige verworvenheden hebben kunnen ontwikkelen.
Toch kunnen we niet ontkennen dat het brein van de primitieve homo sapiens is geëvolueerd tot dat van het meest creatieve, maar ook destructieve wezen: de ultieme heerser en sterkste predator van deze kleine, mooie en blauwe bol vol leven.
Ethos of de Schizofrenie van Religies
Een succesvolle religie of overtuiging biedt twee dingen: angst en verdriet, en daarna een hemel. Voor de één is het een letterlijke hemel, voor de ander een nieuw leven voor de ziel. Maar altijd is er sprake van vals narcisme: “Hier blijf je bestaan als uniek, speciaal of eeuwig wezen.”
Dit patroon zien we ook terug in opvoeding, waar vaak onbewust angsten worden ingeduwd en tegelijkertijd bijzondere kwaliteiten worden toegeschreven aan het kind, die het meestal niet heeft.